இந்திய சோசலிசத் தொழிலாளர் கழக அங்கத்தவர் மோசஸ் ராஜ்குமாரை நிபந்தனையின்றி மீண்டும் சேவையில் அமர்த்து!

Thozhilalar Paathai 427

December 1992

நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலகக் குழுவின் அரசியலுக்காக இந்தியாவினுள் போராடி வரும் ட்ரொட்ஸ்கிச இயக்கமான சோசலிசத் தொழிலாளர் கழகத்தின் அங்கத்தவர் தோழர் மோசஸ் ராஜ்குமாருக்கு எதிராக பகிங்ஹாம், கர்நாடக ஆலை (B&C மில்) நிர்வாகம் ஒடுக்குமுறைத் தாக்குதலைத் தொடுத்துள்ளது.

1992 நவம்பர் 1ம் திகதியில் இருந்து தோழர். மோசஸ் ஒரு கிழமைக்கு வேலை இடைநிறுத்தம் செய்யப்பட்டுள்ளார். அத்தோடு அவருக்கு எதிரான குற்றச்சாட்டின் பேரில் எதுவிதமான நஷ்டஈடும் இல்லாமல் வேலையில் இருந்து ஏன் நீக்கப்படக் கூடாது என்பதற்குக் காரணம் காட்டும்படியும் அவர் கோரப்பட்டுள்ளார்.

1991 நவம்பரில் பேர்ளினில் கூடிய உலக தொழிலாளர் மாநாட்டினதும் சர்வதேச தொழிலாளர் பாதுகாப்பு சபையினதும் அங்கத்தவருமான மோசசுக்கு எதிராக நிர்வாகத்தினால் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ள குற்றச்சாட்டுக்கள் அனைத்தும் பொய்யானவை எனவும் அவற்றை நிராகரிப்பதாகவும் மோசஸ் குறிப்பிட்டுள்ளார். ஆதலால் இக்குற்றச்சாட்டுக்களை உடன் வாபஸ் பெறும்படியும் தம்மைத் திரும்பவும் சேவையில் அமர்த்தும்படியும் அவர் கேட்டுக் கொண்டுள்ளார்.

மோசஸ் ராஜ்குமாரால் தாக்கப்பட்டதாக நிர்வாகம் குறிப்பிடும் வெங்கடரமணி அதிகாரி தொழிலாளர் விரோத நடவடிக்கைகளால் தொழிலாளரின் வெறுப்புக்கு ஆளானவர். இவர் இன்று பணிபுரியும் பகுதிக்கு இடமாற்றமாகி வந்ததற்குக் காரணம் முன்னைய பிரிவின் தொழிலாளர்களின் எதிர்ப்பேயாகும். இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்னர் இந்த அதிகாரி, ஒரு தொழிலாளியையும் கமிட்டி அங்கத்தவர் ஒருவரையும் தாக்கியவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இந்த அதிகாரியின் அடாவடித்தனங்களை அம்பலப்படுத்தும் விதத்திலும், நிர்வாகத்தின் ஆத்திரமூட்டல் நடவடிக்கைகளை அம்பலப்படுத்தும் விதத்திலும் சோசலிசத் தொழிலாளர் கழகத்தினால் வெளியிடப்பட்ட துண்டுப் பிரசுரம் கூறுவதாவது: “தறியில் வேலை செய்வதற்குப் போதுமான கண்டைகளை தொழிலாளர்களுக்கு வழங்குவதில் உதாசீனப் போக்கை கடைப்பிடிக்கும் மில் நிர்வாகம், அவற்றை மேற்பார்வையிடுவதற்கு தொழிலாளர்களை விட பன்மடங்கு சம்பளம் கொடுத்து அதிகாரிகளை நியமித்துள்ளது. அவ்வாறான அதிகாரிகளில் ஒருவரான வெங்கடரமணி கண்டைகள் இல்லாது பல தறிகள் ஆடாமல் நின்று போய் விட்ட நிலைமையிலும் கஷ்டப்பட்டு தறிகளை 8 மணிவரை ஆட வைத்த மோசஸ் ராஜ்குமாரிடம் மரியாதைக் குறைவாக பேசியது மட்டுமல்லாமல் 'பிரிப்பரேசன்' பகுதியில் போய் கண்டைகளை எடுத்து வரும்படி கூறினார்.”

B&C ஆலை ட்ரொட்ஸ்கிச தொழிலாளர் அணியின் செயலாளரான மோசஸ் ராஜ்குமாருக்கு எதிரான இச்சதியின் பின்னணியை விபரிக்கையில் சோ.தொ.க. கூறுவதாவது: “மோசஸ் ராஜ்குமார் மீது எடுக்கப்பட்டிருக்கும் இந்தப் பழிவாங்கல் நடவடிக்கையானது தொழிலாளர்கள் மேல் வேலைப் பழுவை அதிகரிக்கச் செய்தும், புவனகிரிக்கு மில்லின் முக்கியமான பகுதியை மாற்றியும், ஆயிரக் கணக்கில் ஆட்குறைப்புச் செய்தும், போனசை 8.33 சதவீதமாக குறைத்தும், கொள்ளை இலாபம் சம்பாதிக்கும்" திட்டமாகும். இத்திட்டத்தினை தோற்கடிக்கக் கிளர்ந்து வரும் தொழிலாளர்களை மிரட்டிப் பணிய வைக்கும் சதியின் ஒரு பாகமாகவே ட்ரொட்ஸ்கிசப் போராளி மோசஸ் ராஜ்குமாருக்கு எதிரான இந்த தாக்குதல் தொடுக்கப்பட்டுள்ளது என சோ.தொ.க. சுட்டிக் காட்டியுள்ளது.

இந்திய மத்திய பிரதேச பிகையில் தொழிற் சங்கத் தலைவர் சங்கர் குகாநியோகியின் படுகொலை, உத்தர பிரதேச டால்மியா சீமெந்து நிறுவனத்தை தனியாரிடம் ஒப்படைப்பதை எதிர்த்துப் போராடிய தொழிலாளர்களுக்கு எதிரான பொலிஸ் துப்பாக்கிப் பிரயோகம் (17 பேர் பலி) ஆகியவற்றின் ஒரு பாகமாகவே மோசசுக்கு எதிரான இவ் வேட்டை இடம் பெற்றுள்ளது.

தோழர். மோசஸ் ராஜ்குமாருக்கு எதிரான இந்த வேலை இடைநிறுத்தத்தினை இரத்துச் செய்யும் படியும் அவரை எதுவித நிபந்தனையின்றி மீண்டும் சேவையில் அமர்த்தும் படியும் இலங்கை தொழிலாளர், ஒடுக்கப்படும் மக்கள் கோர வேண்டும் எனவும் புரட்சிக் கம்யூனிஸ்ட் கழகம் வேண்டுகின்றது.

முழு வர்க்க பலத்தையும் அணிதிரட்டி 30ம் தேதி பந்தை நாடு தழுவிய கால வரையற்ற பொதுவேலை நிறுத்தமாக்கு!

Thozhilalar Paathai Volume 24

July 1989

* சிபிஐ (எம்), சிபிஐ தலைமைகளை முதலாளித்துவ கட்சிகளுடனான உறவை முறித்துக் கொண்டு சோசலிச வேலைத்திட்டத்தை செயற்படுத்தும் தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கத்தை அமைக்கப் போராடும்படி நிர்பந்தி!

* சோவியத்துக்களை ஆட்சியமைப்புகளாக அமைக்கப் போராடு!
ஸ்டாலினிச மார்க்சிசக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும், இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும் மற்றும் தொழிற்சங்க மையங்களும் விடுத்துள்ள ஆகஸ்ட் 30ம் தேதி அகில இந்திய பந்தில் முழுத் தொழிற்சங்க இயக்கமும் மற்றும் தொழிலாள வர்க்க இயக்கங்களும் தொழிலாள வர்க்கத்தின் முழு வர்க்க பலத்தை அணிதிரட்டிப் பங்கு கொள்ளுவதோடு அதனைக் காலவரையற்ற அகில இந்திய பொதுவேலை நிறுத்தமாக மாற்றி, ராஜீவ்காந்தி அரசாங்கத்தை மட்டுமல்லாது முழு முதலாளித்துவ வர்க்கத்தின் ஆட்சியையும் — அதன் ஏனைய பிரதிநிதிகளின் ஆட்சியையும் வெளியேற்றுமாறு நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலகக் குழுவுடன் ஐக்கியம் கொண்ட இந்தியாவில் உள்ள டிராட்ஸ்கிச இயக்கமாகிய சோசலிசத் தொழிலாளர் கழகம் அழைக்கிறது.

முதலாளித்துவ வர்க்கத்தின் நாற்றமெடுக்கும் அரைப் பிணத்திலிருந்து அதன் அரசு அதன் அரசியல் கட்சிகளில் இருந்து தன்னைக் துண்டித்து ஒரு சுதந்திரமான வர்க்கமாக தனது வர்க்க சர்வாதிகாரத்தை பல கோடி விவசாயிகளுடன் கூட்டமைத்து பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரத்தை நிறுவுவதாகும். அதாவது தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கத்தை அமைக்கப் போராடுவதாகும்.

முதலாளித்துவம் உண்டாக்கும் இன்னல்கள், மனிதச் சீரழிவு, ஒடுக்குமுறை என்பனவற்றிற்குஉ எதிராக வளர்ந்து உக்கிரம் அடைந்து வரும் தொழிலாள வர்க்கத்தினதும், ஏழை விவசாயிகளினதும் மற்றும் ஒடுக்கப்படும் பரந்த மக்களினதும் புரட்சிகர எழுச்சியைப் பயன்படுத்தி ஆட்சியில் உள்ள டாட்டாக்கள், பிர்லாக்களின் ஒரு பிரதிநிதிக்குழுவை அகற்றி அதன் இடத்தில் டாட்டாக்கள் பிர்லாக்களின் பிரதிநிதிகளின் மற்றொரு குழுவை 1977ம் ஆண்டில் போல ஆட்சி பீடத்தில் ஏற்றுவதல்ல தொழிலாள வர்க்கத்தின் பணி. அதாவது ஆட்சியில் இருந்து ராஜீவ்காந்தியையும் அவரது இந்திரா காங்கிரசையும் அகற்றி, அவர்களின் இடத்தில் ஆட்சியில் வி.பி. சிங்குகள், தேவிலால்கள், ராமராவ்கள், கருணாநிதிகள் கூட்டை ஏற்றி தொழிலாள வர்க்கத்திற்கும், ஏழை விவசாயிகளுக்கும், ஒடுக்கப்படும் பரந்த மக்களுக்கும் எதிராக முதலாளித்துவ போலீஸ், ராணுவத் தாக்குதல்களையும், கதவடைப்புகளையும், சீரழிவுகளையும் அவர்கள் மேலும் திறம்பட கட்டவிழ்த்துவிடப் போராடுவது அல்ல தொழிலாள வர்க்கத்தின் பணி. 

இந்தியாவில் உள்ள தொழிலாளர்களின் வர்க்கப்பணி அவர்கள் கோடானுகோடி பலம் படைத்த சர்வதேசப் பாட்டாளி வர்க்கத்தின் படைகளுடன் சர்வதேச ஐக்கியத்தை இறுக்கமாக உருவாக்கி, ஸ்டாலினிச சிபிஎம், சிபிஐ தலைமைகளை அவை முதலாளித்துவக் கட்சிகளுடன் அமைத்திருக்கும் கூட்டை உடைத்து, ஒரு தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கம் அமைக்க ஆகஸ்ட் 30ம் தேதி பந்தை, காலவரையற்ற அகில இந்திய பொது வேலை நிறுத்தமாக மாற்றும்படி நிர்பந்திக்க வேண்டும். அந்த அரசாங்கம் முதலாளித்துவ உடைமையாளர்களுக்கு நஷ்டஈடின்றி அனைத்து ஆலைகளையும் வங்கிகளையும், நிலங்களையும், தொழிலாளர் ஆதிக்கத்தின் கீழ் தேசியமயமாக்கும். அனைத்து ஏகாதிபத்திய வங்கிக்கடன்களையும் ரத்துச் செய்யும், தமிழ் ஈழம் நாகலாந்து, மணிப்பூர் போன்ற ஒடுக்கப்படும் தேசிய இனங்களின் சுயநிர்ணய உரிமைகளை நடைமுறையில் உறுதிப்படுத்தும், இந்திய ஆக்கிரமிப்புப் படைகளைத் தமிழ் ஈழத்திலிருந்தும், மாலத்தீவிலிருந்தும் நிபந்தனையின்றி உடனடியாக வாபஸ் பெறுவதுடன் ஏகாதிபத்தியம் தீட்டிய இந்திய இலங்கை ஒப்பந்தத்தை ரத்துச் செய்யும் நாட்டுப்புறக் கடன்கள் அத்தனையையும் தள்ளுபடி செய்யும், விவசாய உற்பத்திப் பொருட்களுக்கு நியாய விலை வழங்கும், உழுபவனுக்கு நிலத்தை வழங்கும், உபகண்டரீதியாக நதிகளை இணைக்கும் நீர்பாசனத் திட்டத்தை ஆரம்பித்து வெள்ளங்களுக்கும், வறட்சிகளுக்கும் முடிவு கட்டும், அனைத்து மொழி, மற்றும் சிறுபான்மையினரின் அடிப்படை ஜனநாயக உரிமைகளை உறுதிப்படுத்தும், முதலாளித்துவ அரச எந்திரத்தின் போலீஸ் மற்றும் ஆயுதப்படைகள் அனைத்தையும் கலைத்து அவற்றின் இடத்தில் தொழிலாளர்கள், விவசாயிகளின் சோவியத்துகளின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் தொழிலாளர் விவசாயிகளின் படைகளை அமைக்கும். 1947ல் ஏகாதிபத்தியம் செய்த இந்திய உபகண்ட கூறுபோடலைத் தகர்த்து உலக சோசலிசக் குடியரசுகளின் ஒரு பகுதியாக இந்திய உபகண்டத்தின் சோவியத் சோசலிசக் குடியரசுகளின் ஒன்றியத்தை அமைக்கும்.

“ராஜீவ்காந்தி அரசாங்கத்தை வெளியேற்று!” என்ற முழக்கத்தை ஸ்டாலினிச சிபிஎம், சிபிஐ தலைவர்கள் அகில இந்திய பந்தின் முழக்கமாகவும், இலக்காகவும் ஆக்கியுள்ளளார்கள். ராஜீவ் காந்தி அரசாங்கத்தை வெளியேற்றத் தொடுக்கும் போராட்டத்துடன் அதற்கான மாற்று ஒன்றைக் கட்டும் பணியைப் பிரிக்க முடியாது என்று கூறிய நம்பூதிரிபாட்டுகள் "இடதுசாரி ஜனநாயக மதசார்பற்ற கட்சிகளின் அரசாங்கத்திற்கான" அவர்களின் முயற்சிகளையும் முடுக்கி விட்டுள்ளார்கள்.

இது இன்று வேறு எதுவும் அல்ல ஆனால் வி.பி.சிங்குகள், தேவிலால்கள், ராமராவ்கள், கருணாநிதிகள் மற்றும் ஸ்டாலினிச சிபிஎம், சிபை யின் அரசாங்கத்திற்கு ஸ்டாலினிஸ்டுகள் ஒட்டியுள்ள மற்றுமொரு லேபிளாகும்.

ஸ்டாலினிஸ்டுகளின் அரசியல் ஆதரவுடன் முதலாளித்துவ "தேசிய முன்னணி" கட்சிகளின் அரசாங்கம் ஆயினும் சரி அல்லது இந்த முதலாளித்துவக் கட்சிகளினதும், ஸ்டாலினிசக் கட்சிகளினதும் கூட்டு அரசாங்கம் என்றாலும் சரி அது ஒன்றில் 1977ல் ஆட்சி ஏறிய வலதுசாரி ஜனதா அரசாங்கம் போன்றோ அல்லது இன்று மேற்கு வங்கத்தில் ஊழல் புரையோடி போலீஸ் அடக்குமுறை தலைவிரித்தாடும், மண்ணெண்ணைக்காக காத்து நிற்கும் மக்களின் நீண்ட வரிசைகள் நிறைந்து, நூற்றுக் கணக்காக கதவடைப்புகள் பெருகி கொண்டிருக்கும் மாநில ஆட்சி போன்றதோ மத்தியில் வரும்.

இந்தியாவில் ஸ்டாலினிச கம்யூனிச கட்சி தலைமைகள் 1942ல் சுதந்திரப் போராட்டத்தைக் காட்டிக்கொடுத்ததற்காக ஆகஸ்ட் கருங்காலிகள் என்று அவப்பெயர் எடுக்கும் முன்பாகவும், மீண்டும் 1947ல் இந்திய உபகண்டம் முழுவதும் திரண்டெழுந்த தொழிலாள வர்க்கத்தின் புரட்சிகர அலையை முறியடிக்க பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத்தியமும், இந்திய முதலாளித்துவமும் வகுப்புவாத ரீதியில் தொழிலாள வர்க்கத்தை பிளவுபடுத்த ஏற்படுத்திய பிரிவினைக்கு ஸ்டாலினிச கம்யூனிஸ்ட் கட்சித் தலைமைகள் ஆதரவளித்ததற்கு முன்பாகவே இந்தியப்புரட்சிக்கு ஸ்டாலினிஸ்டுகளால் ஏற்படும் அபாயத்தைப் பற்றி நான்காம் அகிலத்தின் ஸ்தாபகரான லியோன் டிராட்ஸ்கி இந்திய தொழிலாளர்களுக்கு 1939ல் எழுதிய பகிரங்க கடிதத்தில் பின்வருமாறு எச்சரித்தார்.

“பாட்டாளி வர்க்கத்துக்கும் முதலாளித்துவ வர்க்கத்துக்கும் இடையிலான கூட்டில் தலைமை தவர்க்க முடியாதபடி வலதுசாரிகளின் கைகளுக்கு செல்கிறது. அதாவது சொத்துள்ள வர்க்கங்களின் கைகளுக்குள்… முதலாளித்துவ வர்க்கத்துடனான கூட்டு ஏகாதிபத்தியத்திற்கு எதிரான புரட்சிகர போராட்டத்தை பாட்டாளி வர்க்கம் கைவிட வழிவகுக்கும். கூட்டுக்கொள்கை அர்த்தப்படுத்துவது நேரத்தை கணிப்பதும், காலம் கடத்துவதும், பொய்யான எண்ணங்களை உண்டு பண்ணுவதும், நேர்மை அற்ற திட்டங்களும், சதிகளும் ஆகும். இந்தக் கொள்கையின் விளைவாக, தொழிலாள மக்கள் மத்தியில் தவிர்க்க முடியாதபடி விரக்தி ஏற்படுகிறது. அதேசமயம் விவசாயிகள் தொழிலாளர்களுக்கு புறமுதுகு காட்டியவாறு சோர்வடைகின்றனர். ஜெர்மன் புரட்சி, ஆஸ்திரியப் புரட்சி, சீனப் புரட்சி, ஸ்பானிய புரட்சி அனைத்துமே கூட்டுக் கொள்கையின் விளைவாக நாசமாகின. அதை ஒத்த அபாயம் இந்தியப் புரட்சியை அச்சுறுத்துகிறது. அங்கே ஸ்டாலினிசவாதிகள் "மக்கள் முன்னணி" என்ற போர்வையின் கீழ் பாட்டாளி வர்க்கத்தை முதலாளித்துவ வர்க்கத்திற்கு கீழ்ப்படுத்தும் கொள்கையை முன்வைக்கின்றனர். செயலில் இது அர்த்தப்படுத்துவது புரட்சிகர விவசாய வேலைத்திட்டத்தை நிராகரிப்பதும், தொழிலாளர்களை ஆயுதபாணியாக்க மறுப்பதும், ஆட்சிக்கான போராட்டத்தை நிராகரிப்பதும், புரட்சியை நிராகரிப்பதும் ஆகும்". இன்று சர்வதேச சந்தையில் பிரதான ஏகாதிபத்திய முதலாளித்துவ நாடுகளுக்கு (அமெரிக்கா, ஜப்பான், ஐரோப்பா) இடையில் நடக்கும் போட்டியும், தொழில்நுட்பம் மற்றும் தொடர்பு சாதனங்களின் வளர்ச்சி அனைத்துமே இன்று உலக அளவில் போருக்கான நிலைமைகளையும், ஆலைமூடல்களையும், ஆட்குறைப்புகள், சம்பள வெட்டுகள், தொழிற்சங்க உரிமைகள் பறிக்கப்படல், விலைவாசியேற்றம் போன்றவற்றை ஏற்படுத்தி வருகின்றன.

இவ்வாறு இருக்கையில் வேலை செய்யும் உரிமையை இந்த முதலாளித்துவ அரசியலமைப்பினுள் அடிப்படை உரிமையாக்குவதன் மூலமாக முதலாளித்துவ பொருளாதார விதிகளினால் ஏற்படும் வேலை அழிப்புகளை தடுக்க முடியும் என்றும் புதிய வேலைவாய்ப்புகள் வழங்க முடியுமென்றும் முதலாளித்துவ தேசிய முன்னணியின் தலைவரான வி.பி.சிங் உடன் இணைந்த "மார்க்சிய" நம்பூதிரிபாட்டுகள் குரல் எழுப்பி பித்தலாட்டம் செய்கின்றனர். உண்மையில் இவர்கள் வேலை செய்யும் உரிமையை அடிப்படை உரிமையாக்க வேண்டும் என்று பேசுகையில், இன்று கூர்மை அடைந்து வரும் வர்க்கப் போராட்டத்தில் தொழிலாளர்கள் வேலை நிறுத்தம் செய்யும் போது கருங்காலிகள் தமது "வேலை செய்யும் அடிப்படை உரிமையை" பேணி வேலைநிறுத்தப் போராட்டங்களை உடைப்பதற்கே நாசுக்காக வழி செய்கின்றனர். ஒருபுறம் "நாட்டைக் காப்பதே தேசிய முன்னணியின் புது லட்சியம்" என்று வி.பி. சிங்கும், “எதிர் கட்சிகளை ஓரணியில் திரட்ட வேண்டுமாயின் நாட்டைக் காக்க வேண்டும் என்ற பிரச்சினையைத் தவிர வேறு எந்த பிரச்சினையையும் முன் வைக்க முடியாது என்று பாரதிய ஜனதா கட்சி தலைவர் வாஜ்பேயி மறுபுறமும், இன்னொரு புறம் எதிர்கட்சிகள் பிரிவினைவாத வகுப்புவாத பழமைவாத சக்திகளை ஆதரிக்கும் தேசத் துரோகிகள்" என்று ராஜீவ் காந்தியும் முழக்கமிடுகையில் தேசப்பற்றிலும் தேசிய ஒற்றுமையிலும் தாம் எவ்வையிலும் முதலாளித்துவ கட்சிகளுக்கு இளைத்தவர்கள் அல்ல என்று கூறியவாறு தேச ஒற்றுமையை பேண நாம் இரத்த தியாகம் செய்யத் தயாரென்று போட்டி போட்டுக் கொண்டு சிபிஎம், சிபிஐ தலைமைகளும் அவற்றின் இளைஞர் அமைப்பு தலைமைகளும் பிற்போக்கு தேசிய வெறியை நாளாந்தம் வாந்தி எடுத்து வருகின்றன.

“கம்யூனிஸ்டுகள் தாய் நாட்டையும் தேசியத் தன்மையையும் இல்லாதொழிக்க விரும்புகின்றனர்" என்று முதலாளித்துவ வர்க்கம் குற்றம் சாட்டிய போது அதற்கு கம்யூனிச மூலவர்களான மார்க்சும் ஏங்கெல்சும் அளித்த பதில்: “தொழிலாளர்களுக்கு தாய்நாடு இல்லை. அவர்களிடம் இல்லாத ஒன்றை அவர்களிடமிருந்து பிடுங்குவது முடியாத காரியம். பாட்டாளி வர்க்கம் யாவற்றுக்கும் முதலாய் அரசியல் மேலாண்மை பெற்றாக வேண்டும். தேசத்தின் தலைமையான வர்க்கமாய் உயர்ந்தாக வேண்டும். தன்னையே தேசமாக்கிக் கொள்ள வேண்டும்" (கம்யூனிஸ்ட் கட்சி அறிக்கை மாஸ்கோ பதிப்பு பக்கம் 74) என்பதாகும்.

வர்க்கப் பகைமையுள்ள தேசத்தில் முதலாளித்துவ வர்க்கம் பொதுவாக 'தேசம்' என்று பேசுகையில் அவர்கள் கருத்தில் கொண்டு பேசுவது தமது சுரண்டல் நிறைந்த தேசத்தை பற்றியும் தமது வர்க்க நலன்களை காப்பது பற்றியுமாகும். இந்த தேசத்தை காக்கும் கோரசில் ஸ்டாலினிச சிபிஎம், சிபிஐ மற்றும் மாவோவாத தலைமைகளும் சேர்ந்தது தற்செயலானது அல்ல. 'தனியொரு நாட்டில் சோசலிசம்' என்ற பிற்போக்கு கொள்கையுடன் ஸ்டாலினிச அதிகாரத்துவத்தினால் சோவியத் யூனியனில் முன்னெடுக்கப்பட்ட மார்க்சிய விரோத நிலைப்பாடு, உலகப் பாட்டாளி வர்க்கத்தை காட்டிக் கொடுத்தது மட்டுமின்றி அக்டோபர் புரட்சியின் வெற்றிகளையும் அழிக்கும் முயற்சியில் முதலாளித்துவ சந்தை பொருளாதாரத்தின் "மேன்மையை" பற்றி புகழ்பாடி சோவியத் யூனியன், சீனா, கிழக்கு ஐரோப்பிய நாடுகளில் முதலாளித்துவ பொருள் உற்பத்தி முறையையும் முதலாளித்துவ தனிச்சொத்துடமையையும் மீண்டும் கொண்டு வர "அயராது உழைக்கின்றனர்.”

இதற்கேற்றாற்போல் சர்வதேச ரீதியாக ஸ்டாலினிச கம்யூனிஸ்ட் கட்சித் தலைமைகள், சோசலிச வேலைத்திட்டங்களுக்காக போராடுவது இன்றைய யதார்த்த மல்ல, பதிலாக திவாலடைந்த முதலாளித்துவ அமைப்பு முறையினால் ஏற்படுத்தப்படும் நெருக்கடிகளுக்கு தொழிலாளர்களை பலியாக்குவது மட்டுமே சாத்தியமானது என்று அவர்களது நடைமுறை கொள்கையில் எடுத்துக்காட்டி வருகின்றனர்.

இந்த துரோக ஸ்டாலினிச தலைமைகளுக்கும் ஏனைய தொழிலாள வர்க்க துரோகத் தலைமைகளுக்கும் எதிராக தொழிலாளர்களை சர்வதேச ரீதியாக மார்க்ஸ், ஏஞ்கெல்ஸ், லெனின், டிராட்ஸ்கி காட்டிய வழியில் ஒரு சர்வதேச புரட்சி கட்சியின் தலைமையின் கீழ் அணிதிரட்டி ஏகாதிபத்தியத்தையும் அதன் தேசிய முதலாளித்துவ, ஸ்டாலினிச, சமூக ஜனநாயகவாத, பப்லோவாத ஏஜண்டுகளையும் தூக்கி வீசி ஒரு திட்டமிட்ட உலக சோசலிச பொருளாதாரத்தை அமைக்க போராடி வருவது உலக டிராட்ஸ்கிச இயக்கமான நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலக குழு மட்டுமே.

1947ல் இந்திய உபகண்டத்தில் திணிக்கப்பட்ட வகுப்புவாத அரசு அமைப்புமுறையை தூக்கிவீசி, மீண்டும் இந்திய உபகண்ட தொழிலாளர்களை பாட்டாளி வர்க்க சர்வதேசியத்தின் அடிப்படையில் ஒன்று திரட்டவும், உலக சோசலிச புரட்சியின் ஒரு பகுதியாக இந்திய உபகண்டத்தில் ஐக்கிய சோசலிச குடியரசுகள் அமைக்கவும், டிராட்ஸ்கியின் நிரந்தப் புரட்சி தத்துவத்தின் அடிப்படையில் சோசலிசத் தொழிலாளர் கழகம் போராடி வருகிறது.

தொழிலாள வர்க்கம் அதன் அடிப்படை உரிமைகளைப் பேண முதலாளித்துவ வர்க்கத்தில் இருந்து முழுமையான சுதந்திரத்துடனும் அதற்கு எதிராகவும் போராட வேண்டும். ஆனால் இன்றைய உலக முதலாளித்துவ நெருக்கடியின் மத்தியில் தொழிலாள வர்க்க இயக்கத்தில் உள்ள ஸ்டாலினிசத் தலைமைகளோ, தொழிலாள வர்க்கத்தின் சுதந்திரமான அணிதிரட்டலை விடுத்து, முதலாளித்துவத்துடன் அதனை முடிச்சுப் போடும் வேலையைத் தொடர்ந்து செய்து வருகின்றனர்.

மூன்றாம் அகிலத்தில் அப்போது தலைமையிலிருந்த ஸ்டாலினிச அதிகாரத்துவம் தொடங்கி வைத்த இந்த போக்கைப் பற்றி, நான்காம் அகிலத்தின் ஸ்தாபகரான டிராட்ஸ்கி இடைமருவு வேலைத்திட்டத்தில் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகிறார். “அகிலமானது: (ஸ்டாலினிச அதிகாரத்துவத் தலைமையின் கீழ் மூன்றாம் அகிலம்) சீரழிந்து செல்லும் முதலாளித்துவ சகாப்தத்தில் சமூக ஜனநாயகத்தின் பாதையை பின்பற்றத் தொடங்கியுள்ளது. ஆனால் பொதுவாக, அங்கே வரிசைக்கிரமமான சமூக சீர்திருத்தங்கள் மக்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தை உயர்த்தல் என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை, பாட்டாளி வர்க்கத்தின் ஒவ்வொரு முக்கிய கோரிக்கையும் குட்டி முதலாளித்துவ வர்க்கத்தின் ஒவ்வொரு முக்கிய கோரிக்கையும் தவிர்க்க முடியாதபடி முதலாளித்துவ சொத்து உறவுகளின் மற்றும் முதலாளித்துவ அரசின் எல்லைகளுக்கு அப்பால் செல்கிறது!

நான்காம் அகிலத்தின் தொலைநோக்கு பணி முதலாளித்துவத்தை சீர்திருத்துவதில் அல்ல. அதைத் தூக்கி வீசுவதிலேயே உள்ளது. அதனுடைய அரசியல் நோக்கம் முதலாளித்துவ வர்க்கத்திடமிருந்து அபகரிப்பதற்காக பாட்டாளி வர்க்கத்தின் ஆட்சி அதிகாரத்தை ஏற்படுத்துவது ஆகும்" (இடைமருவு வேலைத்திட்டம், 1938 பக்கம் 4, லேபர் பப்ளிகேஷன்ஸ்) எனவே வர்க்க நனவுள்ள தொழிலாளர்களே! ஏழை இளைஞர்களே! விவசாயிகளே! மார்க்சிசத்திற்கான போராட்டத்தைத் தொடர்ந்து முன்னெடுக்கும் சோசலிசப் புரட்சியின் உலக கட்சியான நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலகக் குழுவுடன் ஐக்கியம் கொண்ட சோசலிசத் தொழிலாளர் கழகத்தில் இணையுமாறு உங்கள் ஒவ்வொரு வரையும் அழைக்கிறோம்.

இந்தியாவுக்கு உதவி வழங்கும் குழு' துரித தாக்குதலுக்கு உத்தரவு

Thozhilalar Paathai collected volume 09

July 1993

இந்தியாவின் குரல்வளையை நெரிக்கும் ஏகாதிபத்திய நடவடிக்கை இறுக்கமடைந்து வரும் நிலையில் நரசிம்மராவ் அரசாங்கத்தின் அரசியல் நெருக்கடி மேன்மேலும் உக்கிரமடைய ஆரம்பித்துள்ளது.

 

இந்தியாவுக்கு உதவி வழங்கும் குழு எனப்பட்டதன் கூட்டம் ஜூலை 2ம் திகதி பாரிசில் கூடியது. இந்தியாவினுள் தமது சுரண்டலை நிலைநாட்ட ஏகாதிபத்தியம் அமைத்த இக்குழு, இம்முறை வழமைக்கு மாறாக எதிர்பார்த்ததை விட 20 கோடி டாலர் கூடுதலாக – 740 கோடி டாலர்களை உதவியாக வழங்கி தீர்மானித்துள்ளதென ராவ் அரசாங்கமும், முதலாளித்துவப் பத்திரிகைகளும் ஆர்ப்பரிக்கின்றன.

இந்த உதவி எனப்படுவது 1992 இறுதியில் இருந்த 7000 கோடி டாலர் கடன் மலையை மேலும் 740 கோடி டாலர்களால் அதிகரிக்கச் செய்துள்ளது. அக்கடன் பளு முழுவதும் பொதுமக்களின் முதுகெலும்பை உடைக்கும் ஒன்றாகும். அத்தோடு இதுவரை ஆரம்பிக்கப்பட்டிருக்கும் இந்தியாவின் தேசியப் பொருளாதாரம் என்பதை துடைத்துக் கட்டி, ட்ரான்ஸ்நஷனல் கம்பனிகளின் சுரண்டலை நிலைநாட்டும் வேலைத் திட்டத்தை துரிதப்படுத்த பொது மக்களின் தொழில், வாழ்க்கைத் தரம், நலன்புரி சேவை அனைத்தையும் ஒழித்துக் கட்டும் புதிய கட்டளைகள் 740 கோடி டாலர்களுடன் ராவ் அரசாங்கத்திடம் கையளிக்கப்பட்டுள்ளது.

இதுவரை ராவ் அரசாங்கம் அமுல் செய்த சீர்திருத்தத் திட்டத்தை புகழ்ந்து "மகிழ்ச்சி" தெரிவித்த ஏகாதிபத்திய வங்கியாளர், இந்த உதவியுடன் "இந்திய அரசாங்கம் கையாண்டு வரும் சவால் நிறைந்த சீர்திருத்த நிகழ்ச்சி நிரலின் வெற்றியின் முழு முன்நோக்கினையும் உத்தரவாதம் செய்ய உதவும் வகையில் துரிதமானதும் தீர்க்கமானதுமான நடவடிக்கைகள் எடுக்க வேண்டிய துறைகள் சுட்டிக் காட்டப் பட்டுள்ளதாக" ஹிந்து பத்திரிகை குறிப்பிட்டது.

1996-97ல் நடைமுறைப்படுத்தி முடிக்கவுள்ள ஏகாதிபத்திய வேலைத் திட்டம் ஒன்றை 'செல்லையா குழு தீர்மானம்' என்ற பெயரில் அரசாங்கம் ஜூலை 9ல் வெளியிட்டது, அதில் ஓரம்சம், சுங்கவரி தீர்வையை நூற்றுக்கு 25%க்கு மேற்படாமல் வெட்டுவதாகும். இதனை "மேற்கத்திய நாடுகளின் சுங்கவரி தீர்வைக்கு ஒப்பானது" என விரிந்துரைத்தாலும், உண்மை நோக்கம் அதுவல்ல. ஏகாதிபத்தியம் உற்பத்திகளால் இந்தியச் சந்தையை நிருப்புவதற்கான நிலைமையைச் சிருஷ்டிப்பதே உண்மை நோக்கம்.

நடைமுறைக்கிடும் மற்றைய தீர்மானம் என்னவென்றால் 1993/94ல் மொத்தத் தேசிய வருமானத்தில் நூற்றுக்கு 7 வீதத்துக்குக் குறைக்கப்பட்டுள்ள வரவு-செலவுத் திட்டப் பற்றாக்குறையை மேலும் வெட்டுவதாகும். அதாவது 1996-97ல் மாநில அரசுகளின் பற்றாக்குறையை நூற்றுக்கு 5% ஆகவும், மத்திய அரசாங்கத்தின் பற்றாக்குறையை நூற்றுக்கு 3% ஆகவும் வெட்டுவதாகும். நலன்புரி சேவை வெட்டு, விலைக் கட்டுப்பாட்டு முறையை அகற்றுதல், அரச துறைக்கான உதவித் தொகையை அகற்றுதல், அரச துறைக்கு மூடுவிழா என்பவற்றை அமுல்படுத்த வேண்டுமென்றே செல்லையா குழு இங்கு குறிப்பிடுகின்றது. தொழிலாள, ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் மேல் பாரிய அழிவினைச் சமுத்தும் இந்த தாக்குதலை "திடசங்கற்பத்துடன் நடைமுறைக்கிட வேண்டும்" என முதலாளிகள் கூறுகின்றனர். ஹிந்து பத்திரிகை அதன் ஜூலை 6ம் திகதிய ஆசிரியத் தலையங்கத்தில் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகின்றது.

“எவ்வாறிருப்பினும் 1996-97 ஆண்டளவில் மத்திய, மாநில அரசுகளின் வரவு-செலவு திட்டப்பற்றாக்குறையை 3% அளவில் விளங்குமாறு குறைக்க வேண்டும் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளதைச் செயற்படுத்துவது பெரும் சிரமமாகும். நலன்புரி சேவை, விலைக் கட்டுப்பாட்டு என்பன தொடர்பாக வெறுப்புக்கிடமான முடிவெடுக்க நேரும். அத்தோடு மத்திய அரசாங்கம் பொருளாதாரச் சீர்திருத்தம் பூகோளமயமாக்கம் பற்றிய தமது கருத்துக்கு மாநில அரசுகளை இணைத்துக் கொள்ளவும், அதற்கு இணங்கச் செயற்பட அவற்றைத் தூண்டவும் நேரிடும்.”

செல்லையா குழு சிபாரிசு செய்யும் மற்றுமொரு தீர்மானம் ஏகாதிபத்தியம் ஏற்கனவே நிர்பந்தித்துள்ள "கைத்தொழில் பிரச்சினை மசோதாவைத்" திருத்துவதாகும். நோய் பிடித்த கம்பனிகளை மூடி, தொழிலாளரை வெளியேற்ற அரசாங்கத்தின் முன் அனுமதி தேவை என்ற சட்ட விதியை அகற்றிவிடுமாறு ஏகாதிபத்தியம் கோருகிறது, “வேலைநீக்க விதிமுறை" என்ற பெயரில் அரசாங்கம் வெளியிட்டுள்ள மசோதாவை அப்படியே நிறைவேற்றி அமுல் செய்ய உள்ளது.

உதவி வழங்கும் குழுக் கூட்டத்திற்கு இரு தினங்களுக்கு முன்னர் கல்கத்தாவில் ஸ்டாலினிஸ்டுகள் கூட்டிய மகாநாட்டில் கலந்து கொண்ட ராவ், ஏகாதிபத்தியவாதிகளின் கட்டளையை ஒன்றும் தவறாமல் செயற்படுத்த உள்ளதாக அறிவித்தார். “தனியார் துறையை ஊக்குவிக்க நாம் புதிய கைத்தொழில், வர்த்தக, நாணய கொள்கைகளை அறிமுகப்படுத்தியுள்ளோம்,” என ராவ் தெரிவித்துள்ளார்.

நரசிம்மராவ் அரசாங்கத்தினை பேருக்கு விமர்சனம் செய்து கொண்ட போதிலும், ராவ் அரசாங்கத்தினை ஆட்சியில் வைத்திருக்க தமது வாக்குகளையும், தொழிற்சங்கங்களைஉம் பாவித்து வரும் ஸ்டாலினிச இந்திய (மார்க்சிச) கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தலைவரும் மேற்கு வங்காள முதல் அமைச்சருமான ஜோதிபாசுவும் இம்மகாநாட்டில் பங்கு கொண்டார். பொருளாதாரத்தின் முக்கிய துறைகளில் முதலீடு செய்ய தனியார் துறை 'உற்சாகமின்றி' உள்ளது என்பதே ஸ்டாலினிச தலைவரின் முக்கிய வாதமாக விளங்கியது.

உலகச் சந்தைப் பங்கு போடலில் வெட்டுக் குத்து நடாத்தும் ஏகாதிபத்திய ஆளும் வர்க்கம்,இந்தியாவில் பாய்ச்சல் நடாத்த எடுத்துள்ள முயற்சி இந்திய முதலாளித்துவ வர்க்க நெருக்கடியை தீவிரப்படுத்தியுள்ளது. ராவ் அரசாங்கம், ஏகாதிபத்திய ஆணையை செயல்படுத்துவதாக உறுதிக்கு மேல் உறுதி வழங்கி வரும் சமயத்தில் தொழிலாள, ஒடுக்கப்படும் மக்களை அடக்க காங்கிரஸ் அரசாங்கத்தைக் காட்டிலும் தாம் சிறந்த விதத்தில் ஏகாதிபத்தியத்துக்கு சேவை செய்யத் தகுதியுடையோர் என நிரூபிக்கும் முகமாக பாரதீய ஜனதா கட்சி இனவாதத்தை தூண்டி, பாசிச சக்திகளை அணிதிரட்ட முன் பாய்ந்துள்ளது.

பம்பாய் பங்கு முதல் சந்தை ஊழலின் பெரும் புள்ளியான ஹர்ஷத் மேத்தா, அரசாங்க பாதுகாப்பு பெற நரசிம்மராவுக்கு ஒரு கோடி ரூபா லஞ்சம் வழங்கியதாக அறிவித்தமை, ஆளும் வர்க்க அரசியல் இழுபறிகளின் ஆயுதம் ஆகியுள்ளது. காங்கிரஸ் கட்சி, ராவ் பரிசுத்தமானவர் எனத் தெரிவித்த அதே சமயம் பாரதீய ஜனதா கட்சி அரசாங்கத்தை ராஜினாமா செய்ய வைக்க இந்த ஊழல் குற்றச்சாட்டை பயன்படுத்துகின்றது.

ஏகாதிபத்தியத்தின் கொடிய கட்டளைகளுடன் அதை செயற்படுத்த ஆளும் வர்க்கம் நடாத்தும் எதிர்ப்புரட்சி தயாரிப்புக்களும் இந்திய ஏகாதிபத்திய பாணி முதலாளித்துவ ஆட்சியைத் தூக்கிவீசி சோசலிச அடிப்படையில் இந்தியத் தொழிலாள-ஒடுக்கப்படும் மக்களின் உரிமைகளை பேணும் வேலைத் திட்டத்துக்கு போராட வேண்டியதன் அவசியத்தை புலப்படுத்துகின்றது. முதலாளித்துவ வர்க்கத்தின் ஏகாதிபத்திய பூகோளமயமாக்கங்கள் நடவடிக்கைகளுக்கு எதிராக இந்தியத் தொழிலாள வர்க்கம் உலகத் தொழிலாள வர்க்கத்துடன் இணைந்து ஏகாதிபத்தியத்தை தூக்கிவீசும் உலக சோசலிச வேலைத் திட்டத்துக்கு போராட வேண்டும். இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் சோசலிசக் குடியரசுக்கான போராட்டம், இந்த வேலைத்திட்டத்தின் ஒரு பாகமாகும். நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலகக் குழுவின் இலங்கை கிளையான புரட்சிக் கம்யூனிஸ்ட் கழகமும் இந்தியாவின் சோசலிசத் தொழிலாளர் கழகமும் இவ்வேலைத் திட்டத்தின் அடிப்படையிலேயே போராடுகின்றன.